Η Μεσόγειος και ειδικά το Ελληνικό αρχιπέλαγος είναι πλουσιότατο σε ενάλιες αρχαιολογικές θέσεις αρχαίων ναυαγίων και βυθισμένων λιμένων, βυθισμένων προϊστορικών οικισμών καθώς και σύγχρονων ιστορικών ναυαγίων και μνημείων. Κάθε ναυάγιο αποτελεί μία χρονοκάψουλα της ιστορίας που μαρτυράει το κοινό μας μεσογειακό και θαλάσσιο πολιτισμό ο οποίος ένωνε τους λαούς μέσω των θαλασσίων δρόμων και αποδεικνύει ότι η θάλασσα ουδέποτε αποτέλεσε σύνορο παρά γέφυρα μεταξύ των λαών.

Όλα αυτά τα υποθαλάσσια μνημεία και τοπία είναι διαθέσιμα και επισκέψιμα μόνο από καταδυόμενους πολίτες και τουρίστες, ενώ παραμένουν άγνωστα για την πλειονότητα των πολιτών και τουριστών. Παράλληλα, η έντονη ανάγκη διασύνδεσης του τουρισμού με τον πολιτισμό και το φυσικό περιβάλλον, σύμφωνα με τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης και της περιβαλλοντολογικά φιλικής προσέγγισης ερευνώντας νέες τεχνολογίες, οι οποίες θα επιτρέψουν σε όλους τους πολίτες την προσέγγιση στην ενάλια φυσική και πολιτιστική κληρονομιά με τρόπο απαράμιλλης προσφερόμενης εμπειρίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις υλοποίησης του παρόντος ερευνητικού έργου ανάπτυξης.